Het werk van beeldend kunstenaar Miek Diederen is in de loop der jaren op de meest uiteenlopende plaatsen in Nederland en in het buitenland terechtgekomen. Haar schilderijen zijn op veel plaatsen geëxposeerd, zowel in Nederland als in het buitenland.

Een selectie van de vele exposities van beeldend kunstenaar Miek Diederen.

Arnhem ; haar eerste grote expositie (1973).

Tiel ; Agnietenhof.

Sint Michielsgestel ; Atelier Acht A.

Beesd ; Volvo in Arts.

Rosmalen ; villa de Loofert.

Zweden ; Göteborg

Born ; galerie Diederen.

Sittard ; museum Het Domein.

Geleen ; kunstmanifestatie Rotary Club.

Limbricht ; galerie Prinsenhoek.

Haar werk laat soms herkenbare vormen zien, maar is toch overwegend abstract.  Daarbij lijken de composities zich vaak buiten het kader van het doek voort te zetten, waardoor een sterk suggestieve ruimtewerking ontstaat. De tegengestelde karakters van de materialen die zij gebruikt, spelen een belangrijke rol in het uiteindelijk resultaat. Door de toepassing van bijvoorbeeld metalen, in combinatie met acrylverf, weet zij spanning op te roepen.

Zelf zegt ze: "het is steeds de balans waarom alles draait". Haar inspiratiebronnen zijn de aarde, de ruimte, maar vooral structuren. De grenzeloze mogelijkheden van een plat vlak vormen voor haar telkens opnieuw een fascinerende uitdaging.  Zo geeft ze op haar manier gestalte aan de enorme hoeveelheid zichtbare en onzichtbare ervaringen van alledag.

Beeldend kunstenaar Miek Diederen is geboren en opgegroeid in het idyllisch Limburgs dorpje Rimburg.
Zij studeerde in 1968 af aan de Academie voor Beeldende Kunsten in Maastricht.  Een academische wereld die maar voor een deel de hare was. In tegenstelling tot wat je van de jaren zestig zou mogen verwachten - vrijheid / blijheid - heerste er in Maastricht een redelijk kunstzinnig dogma.  Het draaide vooral om niet denken.  Het was met name een ambacht leren, veel vaardigheden, materiaalkennis en kunstgeschiedenis.
Toen al had ze de neiging om af te wijken van de norm.  Feitelijk is dat een kompliment.  Afwijken van de norm onderscheidt de echte kunstenaars van het grote arsenaal van kopiërende kunstenaars.
Miek wilde op de academie al meer vanuit zichzelf werken.  Dat gevoel is in de loop der jaren alleen maar sterker geworden.

Later studeerde Miek Diederen nog enige tijd aan de Kunstacademie van Arnhem.  Ze ondernam studiereizen naar ondermeer Frankrijk, Italië, Spanje, Indonesië en New York.

Werken van Miek Diederen zijn te herkennen aan een aantal zaken. Veelal is het abstract. Er wordt gewerkt in rechthoeken. Er is weinig dieptewerking, maar er zijn veel structuren aanwezig en het is gelaagd onder meer door het gebruik van diverse materialen.
Menselijke figuren zijn uit haar werken verbannen. Zelf noemt ze zich daarbij ook nog een kleurfanaat. Van één kleur zijn wel 120 tinten, die in ieder schilderij weer net even anders uitpakken.
Vaak komen ook kruisvormen terug in haar werken. Het heeft geen religieuze betekenis. Een kruis is gewoon een mooie vorm.

In de loop der tijd zijn haar werken van licht figuratief opgeschoven naar heel abstract.  Haar werken kenmerken zich nu veel meer door losse lijnen; van verstilling naar meer beweging. Het gros van haar werken is erg groot.  Miek: “ik wil als het ware in een schilderij kunnen kruipen. Je wordt zo één met het werk. Ik houd niet van kleine dingen.
Zonder schilderij ben ik niemand; ik wil de wereld wel iets achterlaten”.

De werken van beeldend kunstenaar Miek Diederen zijn in de loop der jaren op de meest uiteenlopende plaatsen in Nederland en in het buitenland terecht gekomen.
Haar schilderijen zijn op veel plaatsen geëxposeerd, zowel in Nederland als in het buitenland.

Zoeken, verzamelen.  Dat wat niet verenigbaar lijkt verbinden.  Laten ontstaan. Toekijken en vinden wat je niet    vermoedt. Verrast door het onverwachte. Laten zien wat er in zit ; wat denk je wat je voelt en dat op het  doek vastleggen.

Kernthema in het werk van beeldend kunstenaar Miek Diederen is de chaos ordenen. Miek zegt hierover: “om   mijn ideeën te verwezenlijken heb ik chaos nodig.  Door een paar penseelstrepen op een wit doek te maken, maak ik het als het ware kapot. Ik heb de sterke ambitie om dat wat kapot is gemaakt weer in orde te brengen”. Er leeft een thema, er borrelt een concept.  Een paar grote spatten vormen vervolgens een aanzet tot een kunstwerk waarbij de uiteindelijke vorm nog vaak van gedaante zal verwisselen voordat het de perfectie voor haar heeft bereikt. Niet zelden zul je in haar werken materialen als beton en jute tegenkomen.  Miek: “wat ik wil is, materialen, die niet bij elkaar horen, zo maken, dat ze weer één geheel vormen.  Beton, jute en verf construeren tot één geheel”.  Zie ook hier weer de zoektocht om van chaos eenheid te maken.

“Gedurende het schilderen ben ik daarbij toeschouwer van mijn eigen werk.  Al kijkend ontwikkelt zich een idee, vanuit chaos, tot een harmonieus geheel”.  Op die weg naar harmonie wil ze zichzelf voortdurend laten verrassen.  “Ik mag van mezelf nieuwe wegen inslaan.  Ik wil niet gedwongen worden om vast te blijven zitten in een oorspronkelijk idee”.  En dus verandert een werk continue van vorm.  Wie na twee weken schildersarbeid zou komen kijken, ziet vaak een fundamenteel ander schilderij dan een na pakweg zes maanden afgerond werk.

Minutieus worden vlakken keer op keer aangepakt. Op zoek naar de ultieme vorm, struktuur en kleur. Tot wel twintig keer toe kan ze kleurvlakken restylen. Op zoek naar net die extra laag, of die nuance in kleur. Van één kleur zijn wel 120 tinten die in ieder schilderij weer net even anders uitpakken. Zelfs met dezelfde kleur overschilderen levert uiteindelijk een andere kleur op door de gelaagdheid en de lichtinvallen. Gelaagdheid is daarbij een heel herkenbaar stijlelement. Miek: “ik werk veel met lagen, omdat het strukturen in een schilderij oplevert.  Iedere laag heeft weer een eigen dynamiek waardoor het onvoorspelbaar wordt.  Door die lagen kun je ook altijd naar het schilderij blijven kijken en er steeds weer wat nieuws in ontdekken”.

Andere werken (zie Drieluik - Tweeluik - Gestalten in de galerie) is een serie schilderijen, die als het ware één aaneengesloten beeld vormen, terwijl ze ieder identiteit en karakter blijven behouden. Het verrassende schuilt steeds in het effect, dat de combinaties teweegbrengen.

Bij  Gestalten heeft elk afzonderlijk schilderij een afmeting van 170 x 90 cm.

Zoeken, verzamelen.  Dat wat niet verenigbaar lijkt verbinden.  Laten ontstaan.

Toekijken en vinden wat je niet vermoedt.  Verrast door het onverwachte.

Werk van beeldend kunstenaar Miek Diederen is onderhevig aan een constante evolutie.